Hoe ziet een ton CO2 er eigenlijk uit?

Overheden, bedrijven, consumenten: iedereen lijkt bezig met het beperken van zijn CO2-uitstoot. Zelf juichte ik in mijn vorige blogje over de anderhalve ton broeikasgas die ik jaarlijks bespaar, nu er een zuinige auto voor de deur staat. Dat klinkt als veel, dus was ik er blij mee. Toch kon ik me er niet echt iets bij voorstellen, bij 'anderhalve ton CO2'.  Hoe zou dat eruit zien, als het niet onzichtbaar was? Hoe groot is dat? Welke impact heeft het in de atmosfeer van onze planeet?

Een gemiddeld Nederlands huishouden stootte in 2014 zelf zo'n 8 ton CO2 uit, door energieverbruik in huis en met de auto. En een veelvoud daarvan als je ook CO2 meerekent uit de productie van voedsel, kleding et cetera. Op de site van Milieu Centraal kun je uitrekenen hoeveel uitstoot jouw gezin ongeveer veroorzaakt. Wij komen net boven de 20 ton. Maar wat moet je je daar nou bij vóórstellen, bij twintig ton koolstofdioxide?

Op deze site vond ik in elk geval wat informatie over wat je met 1 ton van het broeikasgas kunt doen. Je kunt er zeven keer voor naar Parijs vliegen. Of 16.000 kilometer met de trein reizen. En hoe ziet dat er dan uit, zo'n ton? Nou: alsof er 500 CO2-brandblussers voor je neus staan, of één enorme ballon met een inhoud van 200 kubieke meter.

Een site die me echt hielp wat grip op de materie te krijgen, was die van Carbon Visuals: een bureau dat CO2-uitstoot in animaties zichtbaar maakt. Zij presenteren een ton koolstofdioxide (naar waarheid) als een gasbol met een doorsnede van iets meer dan 10 meter. En tonen bijvoorbeeld hoe de uitstoot van een stad als New York er dan uitziet. Fantastisch gedaan. Kijk ook eens naar dit filmpje, dat de wereldwijde uitstoot en de effecten daarvan verheldert (en negeer even de boodschap aan het einde).

Op de site van Carbon Visuals vind je ook uitleg over de carbon quilt. Als alle koolstofdioxide die de lucht in gaat zou worden uitgesmeerd over de buitenrand van onze atmosfeer, voegen we daar dagelijks een laagje ter dikte van een vel papier aan toe; dik 3 centimeter per jaar. Lijkt niet veel? Kijk dan naar dit beeld, waarop je kunt zien hoe alle lucht in onze atmosfeer eruit zou zien als je die als balletje op de aarde legde.

Nu kan ik me een voorstelling maken bij CO2. Als je onze (vrije ruime) woonkamer zo'n 25 keer volledig vol liet lopen met koolstofdioxide op een temperatuur van 15 graden: dát is dus de hoeveelheid CO2 die wij met z'n viertjes al de atmosfeer in jagen. Daar sta je dan, met je ecofriendly lifestyle. 

En o ja: wil je nog eens nalezen waarom die enorme hoeveelheden CO2 in de atmosfeer bad news zijn? Een uitstekende, bondige (maar niet heel toegankelijke) KNMI-uitleg lees je hier.

Horrorauto

De belofte stond al op het oorspronkelijke lijstje met 'klimaatafspraken' die ik voor dit blog maakte: ik zou mijn auto vóór 1 februari 2015 inruilen voor een zuinig model. In een gemiddeld huishouden zorgt vervoer immers voor bijna een kwart van de totale CO2-uitstoot, de moeite van het terugdringen waard.

Maar mijn Daewoo stationwagon uit 2001 ruimde pas twee weken geleden het veld. Ik heb acht maanden langer dan beloofd rondgereden in een ware horrorauto. Met een verbruik van ongeveer 1 op 8. Een CO2-uitstoot van 240 gram per kilometer. Energielabel F - wat wil zeggen dat ie 20 tot 30 procent minder zuinig reed dan het gemiddelde in zijn gewichtsklasse (en hij woog 1349 kilo schoon aan de haak). Met mijn ongeveer 10.000 kilometer per jaar goed voor een jaarlijkse uitstoot van 2,4 ton koolstofdioxide. Wat ik al zei: pure horror. Personenauto's zorgen samen voor zo'n 10 procent van de totale Nederlandse CO2-uitstoot, en ik vermoed dat mijn Daewoo eigenhandig verantwoordelijk was voor de helft daarvan.

Maar goed: na een tijd sparen en rondkijken kwam er eindelijk een zuiniger auto. Een Toyota Aygo, uit 2011. Een verbruik van zo'n 1 op 19, heb ik gemerkt. Een uitstoot van 88 gram CO2 per kilometer. Bovendien met energielabel A  (mijn nieuwe auto, in de lichtste gewichtsklasse, is dus ruim 20 procent zuiniger dan het gemiddelde in die klasse). Met deze ene verandering kan ik mijn CO2-uitstoot met ruim anderhalve ton per jaar terugbrengen. Het equivalent van vijf retourtjes Parijs per vliegtuig. *doet dansje*

Voordat ik mijn Aygo koos, heb ik een aantal bronnen geraadpleegd. De top 10 van zuinige auto's die de ANWB samen met Natuur en Milieu opstelde, bijvoorbeeld. Maar ook de Brandstofverbruiksboekjes van de RDW (die vind je hier). Je vindt daarin informatie over brandstofverbruik en CO2-uitstoot per autotype, per bouwjaar. Ik heb er onder meer van geleerd dat die Aston Martin Vantage er ook niet komt als ik de loterij win (1 op 6 en een uitstoot van 388 gram per kilometer - shame on you, James Bond).

Het beste is een elektrische auto, maar voor gewone stervelingen is die nog niet betaalbaar. Wil je toch meer weten over het precieze verbruik van elektrische wagens, dan vind je in dit TNO-rapport  veel informatie.

En wat natuurlijk in elke auto helpt: zuinig rijden. Dus snel doorschakelen naar een hogere versnelling, niet te snel optrekken, liever uitrollen dan afremmen en niet te hard rijden. De meeste auto's rijden het efficiëntst (en hebben dus ook de laagste uitstoot) tussen de 70 en 90 kilometer per uur. Doe er uw voordeel mee.